Monositler, makrofajlar ve nötrofillerde, CD14'ün sentezi ve ekspresyonu, nötrofillerdeki TNF gibi farklı ortamlar tarafından düzenlenebilir ve değiştirilebilir-α 、 G-CSF, formil metionil-lösil-fenilalanin (f-MLP) ve LPS, CD14'ün ifadesini yaklaşık 2 kata kadar artırabilir. Monositlerde, anti-enflamatuar faktörler IL-4 ve IL-13, CD14'ün ekspresyonunu 24-48 saat içinde transkripsiyon seviyesinde azaltabilir. INF- α ， INF- γ 、 IL-2 ve TGF-β CD14 ekspresyonunun hızlı aşağı regülasyonunu indükleyebilir ve CD14'ün LPS ligandı da monositler üzerindeki CD14 moleküllerinin sayısını değiştirebilir. Farklı endotoksin konsantrasyonları ve inkübasyon süreleri ile kültürlenen farklı hücre tiplerinde, CD14 molekülünün ekspresyon sonuçları da tutarsızdı. 30~180 dakika boyunca LPS ile monositlerin uyarılmasından sonra, CD14'ün ifadesi %50~%100'lük hızlı bir yukarı regülasyon gösterdi; Ardından, 3~6 saat sonra, CD14'ün ifadesi %50~%75'e düşürüldü; 1~6 gün sonra, önemli ölçüde %200~%300'e yükseldi. CD14'ün ilk hızlı yükselişi, CD14 moleküler havuzunun hücre içi translokasyonunun sonucuydu ve ikinci artış, protein biyosentezi ve monosit farklılaşmasıyla ilgiliydi.

CD14, miyeloid hücrelerin bir model tanıma molekülüdür. LPS'ye ek olarak, bazı konakçı moleküller ve diğer bakteri molekülleri de miyeloid hücrelerin CD14 moleküllerine bağlanabilir ve transkripsiyon faktörlerinin aktivasyonunu indükleyebilir. Bu moleküller arasında fosfatidilinositidler, Mycobacterium tuberculosis'in LAM'ı, Klebsiella pneumonia'nın asil poli galaktosit'i, Pseudomonas'ın bir polikronik asit polimeri, Streptococcus'un bir rhamnoz-galaktoz polimeri, PGN'nin peptidoglikanı, liposit asidi, Bacillus dermatitis, mayanın W1 yüzey antijeni, borrelia, Treponema pallidum Bacteroides fragilis'in dış zar lipoproteinleri ve lipopeptitleri, eklembacaklıların kitini, gram-pozitif bakterilerin hücre özleri, konağın ısı şoku proteini 70 (hsp70) ve apoptotik cisimler. Ek olarak LAM, rekombinant sCD14 veya rekombinant LBP- κ B translokasyonu varlığında NF üretmek için farklılaşmamış THP-1 hücrelerini de uyarabilir, CD14 ekspresyonu olmayan hücreler ve PGN'ye yanıt vermeyen hücreler, CD14 molekülünün transfeksiyonundan sonra PGN'ye duyarlı hücreler haline gelebilir .

Yukarıdaki CD14 ligand molekülleri, benzer yapısal özelliklere sahip yüksek oranda korunmuş moleküllerdir ve CD14 molekülleri ve miyeloid hücrelerin TLR'si gibi aynı reseptörler tarafından tanınabilir. Bu ortak bağlanma reseptörleri CD14 olmasına rağmen, LPS ve LPS benzeri ligandlar açısından, bakteriyel DNA'da LPS reseptörü için TLR4, lipoprotein reseptörü için TLR2 ve CpG reseptörü için TLR9 gibi diğer CD14 bağlanma sinyali transdüksiyon moleküllerinde farklılıklar olabilir. .